VOX\VOCES, eenstemmig\meerstemmig legt de relatie tussen eenstemmige muziek en polyfonie onder een kristallijnen lens.

Er valt heel wat te spotten, want al sinds de 12de eeuw laten zangers en componisten zich door eenstemmige melodieën inspireren. Het panorama van VOX\VOCES strekt zich uit tot de 17de eeuw: goed voor meer dan 500 jaar muziek en meer dan 30 generaties muzikale makers!

Vox Luminis: Giovanni Pierluigi da Palestrina, ‘Missa Papae Marcelli’

Midden 16de eeuw woedde in het Vaticaan een verhitte discussie over polyfonie in de religieuze praktijk. Het complexe lijnenspel van de simultane zangstemmen zou de tekstverstaanbaarheid belemmeren, aldus sceptici: reden genoeg om de liturgie te vrijwaren van meerstemmige muziek. Hun meest notoire opponent – zo wil het de legende – was paus Marcellus II. Het meest opmerkelijke statement van zijn pontificaat, dat slechts 22 dagen duurde, was dat polyfonie wél helder en communicatief kon zijn. Giovanni Pierluigi da Palestrina moest met een nieuwe mis het pauselijke gelijk bewijzen. De Missa Papae Marcelli is een succes over de hele lijn: transparante texturen zorgen voor spreekgrage teksten en dat zonder compromissen op het vlak van stijl of raffinement. Het werk werd een paradepaardje van de Tridentijnse polyfonie, zou generaties van componisten inspireren en leverde da Palestrina het epitheton ‘redder van de polyfonie’ op. De fluwelen stemmen van Vox Luminis doen dit kroonjuweel weer schitteren als vanouds.

Programma:

G. da Palestrina: Missa Papae Marcelli & motetten