Dat is gene camelot!

Onze Antwerpse ouders en grootouders zeiden ‘dat is gene camelot’ als ze een voorwerp van goede kwaliteit vonden. Een kasstuk in het archief van de Sint-Pauluskerk verschaft duidelijkheid over wat dan wel ‘camelot’ was.

Op 23 december 1829 verkopen de gezusters Hermans ‘lijnwaet’ en ‘camelot’ aan de Sint-Pauluskerk. Bemerk dat de camelot per eenheid duurder is dan het lijnwaad, dat zet ons al enigszins op het verkeerde been.

‘Un camelot’ is een straatventer in het Frans. De generatie voor ons bedoelde dus dat iets van goede kwaliteit was, omdat je het niet bij een camelot had aangekocht. Maar wat is dan de camelot die het gereputeerde bedrijf ‘Gezusters Hermans’ aan de Sint-Pauluskerk verkocht?

De oplossing zit al verborgen in het woord camelot: het gaat ‘m om de ‘camel’. Camelot is een stof uit kamelen -of geitenhaar geweven, ken je dat, zo een stof waar je hand rood van uitslaat en begint van te jeuken als je erover wrijft of zelfs nog maar naar wijst. Waar zou de Sint-Pauluskerk deze aankoop van camelot voor gebruikt hebben? Een overjas voor de Suisse? We kunnen er alleen naar raden, maar aan de prijs te zien is één ding zeker: deze camelot was ‘gene camelot’!