15 Mysteriën van de Rozenkrans

15 Mysteriën van de Rozenkrans

De reeks ‘15 Mysteriën van de Rozenkrans’ leest als een stripverhaal: vijf blijde, vijf droevige en vijf glorierijke mysteriën vertellen over het leven van Jezus en Maria.

15 Mysteriën van de Rozenkrans, 1617 – 1620, olieverf op paneel, verschillende kunstenaars

Daarnaast gebruikte de 17de eeuwse ongeletterde de schilderijenreeks als leidraad bij het bidden van tien weesgegroetjes per mysterie, een vereenvoudiging van de 150 psalmen van het koorgebed van de kloosterlingen. Deze toepassing is een mooie, praktische vertaling van de contrareformatorische gedachte dat men de gelovigen moest opvoeden zodat zij hun geloof leerden kennen.

Elf Antwerpse kunstenaars, onder wie Rubens, werkten aan de reeks tussen 1617 en 1620. Samen creëerden ze een emotioneel barok ensemble waarmee je een museum zou kunnen vullen. De opdrachtgevers zijn de dominicanen en ieder paneel is gesponsord.
Twee panelen zijn bekostigd door aalmoezen, met andere woorden door vele weldoeners bij elkaar. De 13 andere zijn betaald door een individuele geldschieter, verbonden met de Sint-Pauluskerk: verwanten van dominicanen, in de kerk begraven notabelen of kapelmeesters van de Rozenkransbroederschap.

Het idee voor de reeks komt van deze Rozenkransbroederschap, opgericht in 1571, het jaar dat de christelijke Europeanen in de zeeslag van Lepanto de islamitische Ottomanen versloegen dankzij het ‘bidden van de rozenkrans’ door paus Pius V, een dominicaan. De rozenkrans en de dominicanenorde zijn sindsdien onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Bron: Barok genot. Meesterlijk vakmanschap in de monumentale kerken van Antwerpen, 2018